سبد خرید شما خالی است!
نمایش منو
همانطور که میدانید شبکه های کامپیوتری روز به روز در حال
گسترش و پیشرفت هستند و در این میان موضوع ذخیره سازی اطلاعات نیز از اهمیت ویژهای
برخوردار است.
در صورت اینکه بخواهیم اطلاعات مهمی که بر روی بستر یک شبکه
منتقل میشوند را ذخیرهسازی کنیم میتوان از دستگاه مخصوص ذخیره اطلاعات تحت شبکه
استفاده کرد.
در سالهای دهه 90 تا 2000 میلادی، تنها تمامی یارانههای
شخصی بودند که یک هارد درایو داشتند و اگر فضای بیشتری برای ذخیرهسازی نیاز بود،
میبایست بخشی از اطلاعات را بر ریو لوح فشرده و یا سی دی رایت میشد و به سیستم
دیگری انتقال داده میشد.
البته انجام این فرآیند بسیار زمان بر بود و فضای بسیار
زیادی را هم به خود اختصاص میداد بخصوص در موارد و سازمانهایی که حجم بالایی از
اطلاعات افراد ذخیره میشد.
در ادامه این مطلب میخواهیم به این سوال پاسخ دهیم که
اساسا ذخیره ساز اطلاعات چیست و چه عملکردی را شامل میشود.
پس از مدتی با بوجود آمدن درایوهای خارجی روش انتقال
اطلاعات نیز تحول پیدا کرد و درایوهای اس اس دی با سرعتی زیاد جایگزین هاردهای
اچ دی دی قدیم شدند.
درایوهای اکسترنال نیز راهکاری بودند که تعداد زیادی از
متخصصان در حوزه آی تی جهت ذخیرهسازی اطلاعات از آن استفاده کرده و به انتقال
دادهها به وسیله آن میپرداختند.
اما با گذشت زمان افزایش اطلاعات و دادهها وسعت بسیار
بیشتری پیدا کرد و بهرهگیری از فضاهای انباش چند بخشی، چندین رایانه و درایو به
یک روال معمول برای ذخیرهسازی تبدیل شد.
متاسفانه حتی در این موقعیت جدید، استفاده از هاردهای
اکسترنال هم پوشش دهی لازم را برای ذخیره سازی ایجاد نمیکرد و برای مدیریت
اطلاعات کافی نبود.
ذخیره سازی تحت شبکه در این میان با انواع سرویسها و امکانات
مناسب و به روز ذخیرهسازی مانند das، nas و san ظهور کرده و با کاربرد بالای خود جایگزین شدند.
ذخیره ساز تحت شبکه به دستگاه گفته میشود که اطلاعات موجود
بر روی شبکه را خود ذخیره میکند.
این دستگاه متشکل از تعدادی هارد میباشد که در قالب پروتکلهای
متفاوتی اطلاعات بسیار مهم تحت شبکه را ذخیره سازی میکند.
کاربران میتوانند از این طریق به اطلاعاتی که در یک شبکه
بر روی NAS ذخیره میشود
دسترسی داشته و از آن استفاده کنند.
زمانی که کاربر
از دستگاه ذخیره ساز اطلاعات شبکه NAS استفاده میکند، تمامی کاربران شبکه نیز میتوانند از دیتای واحدی
از شبکه مرکزی استفاده کرده و اطلاعات مورد نظر را ذخیره کنند.
دستگاه ذخیره
ساز ANS نیازی به موس و
یا کیبورد نداشته و با استفاده از برنامههای جانبی که مبتنی بر مرورگرها هستند،
شبکه مدیریت میشود.
هر NAS در شبکه، IP مخصوص به خود را دارد و مثل یک نود شبکه نیز هست. در واقع این
دستگاه، یک کامپیوتر است که شامل تعدادی هارد با ظرفیت بالاست که همه کاربران به
آن دسترسی دارند و آنها میتوانند بوسیله فضای مرورگر خودشان به یک حافظه با حجمی
بالا در راستای ذخیره سازی اطلاعات مورد نظر دسترسی داشته و یا اطلاعات را بوسیله
حافظه موجود، فراخوانی کنند.
سرورهای
قدیمی، تعداد بسیار زیادی از فایلها را به شکلی جداگانه تنظیم و در نهایت ذخیره
میکردند اما در حال حاضر کاربر میتواند بوسیله دستگاه ANS همزمان حجم
بالایی از اطلاعات را در اختیار داشته باشند.
از پر کاربردترین پروتکلهای در دستگاه NAS میتوان به
پروتکلهای CIFS و NSF اشاره داشت. CIFC پیش از اینها با نام SMB شناخته میشد و در اثر توسعه و گسترش آن به شکل امروزی خود تبدیل
شد.
بعضی از دستگاههای ضبط تحت شبکه، از پروتکل HTTP پشتیبانی کرده و کاربر میتوانید
از طریق مرورگر خود اطلاعات را بر روی NAS آپلود کند.
در حال حاضر، ذخیرهساز
تحت شبکه ابری و یا CLOUD STORAGRبه عنوان آخرین ترند شیوهها و همچنین روندهای ذخیرهسازی،
استفاده میشود.
این ترند، همانند استفاده از هارد اکسترنال در سالهای 90 و
2000 میلادی، اکنون به عنوان یک نرم همهگیر پذیرفته شده است و کار را برای
کاربران بسیار کوتاهتر و آسانتر نموده.
از این راه دادهها بوسیله اینترنت، روی یک کلاستری از سرورهای
راه دور و یا ابری، قرار داده میشود و فضایی نسبتا نامحدود، جهت ذخیرهسازی تحت
شبکه در اختیار کاربر قرار میگیرد.
از طریق این شیوه، به جای اینکه یک هارد اکسترنال به رایانه
متصل شود و پس از انجام شدن فرایند ذخیرهسازی از سیستم جدا شود، تنها لازم است تا
یک حساب کاربری از یک سرویس دهنده فضای ابری خریداری شده و سپس فایلها را روی بخش
کاربری مورد نظر بارگذاری شود.
از این طریق دیگر نیازی به وصل کردن کابل و ایجاد اتصال
هارد اکسترنال نیست و تنها با چند کلیک ساده میتوان به یک دستگاه ذخیرهسازی تحت
شبکه و با فضای ذخیره سازی، آن هم بینهایت، دسترسی پیدا کرد.
به دلیل قرار گرفتن اطلاعات مورد نظر کاربر، در فضای امن
ابری، اگر اطلاعات موجود بر روی هارد به هر دلیلی از بین برود، اطلاعات بر روی
دستگاه ذخیرهسازی تحت شبکه ابری، کاملا ایمن و در دسترس باقی میماند.
اغلب سرویسهای ذخیرهساز از نوع ابریشان، به صورت همزمان
هستند و این بدین معنی میباشد که: کاربر تغییر و یا تغیراتی که بر روی اطلاعات
موجود بر هارد خود اعمال میکند، به همان صورت بر روی دستگاه ذخیرهسازی تحت شبکه
نیز تغییرات صورت گرفته و اعمال میگردد و کار کردن با این سرویس را بسیار تسهیل
میکند.
اگر مایل هستید هنوز هم از هارد اکسترنال برای ذخیرهسازی
استفاده کنید شیوه NAS برایش شما
مناسب خواهد بود.
ذخیره سازی تحت شبکه NAS به این معنیست که شما یک هارد اکسترنال را به سیستم خود متصل میکنید،
با این تفاوت که این سیستم بسیار با سرعتتر و گستردهتر عمل خواهد کرد.
اتصال با NAS ازطریق پورت USB صورت میگیرد و خیلی راحت میتوان رایانه را به شبکه ذخیرهسازی
تحت وب داخلی وصل کرد.
امروزه امواج وای فای و اینترنت از شیوههای رایج برای
استفاده از این بستر حفظ اطلاعات میباشد که بسیار هم کاربردی است.
زمانیکه سیستم NAS نتواند فضای مورد نظر شما برای انجام ذخیرهسازی را در اختیارتان
قراد دهد بهترین گزینه جایگزین استفاده از سیستم SAN میباشد.
در این شیوه دادهها بر روی سرورهای داخلی مورد نظر شما
قرار میگیرند و بوسیله اتصالات داخلی از شبکه، به شما انتقال مییابند.
اما بر خلاف سیستم NAS در این مدل و درذخیرهسازی تحت شبکه، ارتباطی داخلی بین فضاهای
ذخیرهسازی شکل میگیرد.
در اصل، تمامی فضاهای ذخیرهسازی تحت شبکه کاربر، از این
طریق به یکدیگروصل شده و یک فضای واحد را شکل میدهند.
سیستمهای ذخیره سازی تحت شبکه SAN در سطح بسیار پایینتری از سیستمهای NAS قرار دارند و دادههای موجود بر روی NAS از طریق خود نرم افزارها و سخت افزارهای آن مدیریت و کنترل
می-شوند و به همین علت است که به شکل فایل به نمایش در میآیند.
در سیستم NASاما، دادهها به شکل یک سری از بلوکها به نمایش در میآیند
و به صورت یک فایل عمل میکنند. SAN ها اما به شکل دیسک درایو هستند و عمل میکنند.
هیچ محصولی در این دسته بندی وجود ندارد.
.jpg)
